Podpowiadamy, jakie wymogi formalne i techniczne należy spełnić przy budowie ogrodzenia
Postawienie ogrodzenia na własnej działce nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę, w większości przypadków nie wiąże się z koniecznością załatwiania uciążliwych urzędowych formalności, niemniej jednak warto zapoznać się z podstawowymi wymogami dla ogrodzeń wynikającymi z przepisów prawa, a także sytuacjami, w których zobligowani będziemy zawiadomić o zamiarze wzniesienia płotu odpowiedni organ administracyjny.
Gdy planowane przez nas ogrodzenie przebiegać ma od strony dróg, ulic, placów, torów kolejowych i innych miejsc publicznych i/lub jego wysokość przekroczy 2,20 m, niezależnie już od usytuowania, należy dokonać w urzędzie (u starosty lub wojewody) zgłoszenia, w którym określamy rodzaj, zakres, sposób i termin wykonania robót budowlanych (ewentualnie dołączamy również odpowiednie szkice, rysunki). Do budowy ogrodzenia można przystąpić, jeśli właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej w terminie 21 dni od daty dokonania przez nas zgłoszenia nie wniesie sprzeciwu w drodze decyzji. Przyczyną decyzji odmownej ze strony urzędu może być na przykład: naruszenie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, przepisów techniczno-budowlanych, stworzenie zagrożenia dla bezpieczeństwa w ruchu drogowym (dajmy na to pogorszenie widoczności na skrzyżowaniu itp.).
Co do zasady ogrodzenia wolno nam stawiać wyłącznie granicach naszej działki. Jeśli nie jesteśmy pewni przebiegu granic naszej nieruchomości albo zatarte zostały znaki graniczne, należy bezwzględnie skorzystać z usługi upoważnionego geodety, tak aby uniknąć oskarżeń ze strony sąsiadów o naruszenie granic ich działki, co w uzasadnionych przypadkach może oznaczać dla nas dodatkowe koszty związane z rozbiórką i przestawieniem wadliwie usytuowanego ogrodzenia. Przysłowiowe wojny o miedzę mają w naszym kraju niestety długą i niezbyt chlubną tradycję, nie raz z pozoru błahe spory rozstrzygane były na sali sądowej, dlatego też zachęcamy, aby w sytuacji braku współdziałania ze strony sąsiada dla świętego spokoju cofnąć się nieznacznie z planowaną linią ogrodzenia w stosunku do granicy działek.
Przepisy nie regulują kwestii stawiania ogrodzeń rozgraniczających posesje sąsiadów, nie nakładają obowiązku partycypowania w kosztach ich wzniesienia, za wyjątkiem obustronnego ponoszenia nakładów na utrzymanie już wybudowanego płotu zlokalizowanego w osi granicy działek (patrz treść art. 154 § 1-2 Kodeksu cywilnego). Jeśli nie jesteśmy w stanie dojść do porozumienia z sąsiadem w kwestii rodzaju, wyglądu i wspólnego finansowania ogrodzenia oddzielającego posesje, instalowany przez nas płot należy usytuować tak, aby na całej długości nie naruszał granicy nieruchomości należącej do naszego sąsiada. Podkreślenie wymaga fakt, że ani przed, ani po wybudowaniu ogrodzenia nie jesteśmy w stanie na gruncie przepisów prawa żądać od sąsiada zwrotu części lub całości kosztów takiej inwestycji.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, w rozdziale 9. stawia dodatkowe wymagania dla ogrodzenia, bram i furtek. Przede wszystkim ogrodzenia nie mogą stwarzać zagrożenia dla bezpieczeństwa ludzi i zwierząt, nie wolno umieszczać na nich na wysokości mniejszej niż 1,8 m ostro zakończonych elementów (np.: drutu kolczastego, tłuczonego szkła, zasieków Concertina). Co więcej bramy i furtki nie powinny otwierać się na zewnątrz działki – jak łatwo się domyśleć, może to nie tylko utrudniać ruch pieszy i drogowy, ale także podnosić ryzyko wypadku. Furtki przy budynkach mieszkalnych wielorodzinnych i budynkach użyteczności publicznej nie mogą utrudniać dostępu do nich osobom niepełnosprawnym, poruszającym się na wózkach inwalidzkich, stąd warto zadbać o ich odpowiednią szerokość (wynikająca z przepisów min. szerokość światła furtki 90 cm może okazać się niewystarczająca, zalecamy co najmniej 110 cm dla komfortu osób niepełnosprawnych). Bramy ogrodzeniowe winny posiadać szerokość co najmniej 2,40 m, przy czym należy pamiętać, że w przypadku drogi pożarowej minimalną szerokość przejazdu zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury wynosi 3,6 m; w praktyce bramy przeciwpożarowe posiadają zazwyczaj szerokość min. 4,0 m.
